LERINUS

LERINUS

eadem quae Lerina Vide supra Strab. l. 2. p. 123. l. 4. p. 185. Planasia, quod nulli ibi montes exsurgant: Apollinari Sidonio Ins. Plana, ab aequa camporum planitie, dicta est. Ab hac non longe abest Planaria ins. a Corsica 60. mill. pass. ab Ilva Ins. stadiis 90. quam Solinus ac Aethicus Planasiam rectius appellant. Itali Pianosa. Cui cogn. apud Strab. quoque Ins. est, contra Dianium opp. Hisp. Tarrac. Cum Lerone, improprie nomine Stoechadum, a P. Mela haec Ins. comprehenditur, eo quod sint citra ostium Vari, s. citra oram Ligurum Italiae attributorum: cui Lerinus Propior Lerone est. Cum inculta prius ob nimium squalorem et vim animalium venenatorum esset, Honoratus nobilissimum hîc Monasterium condidit, cui ut et Ins. nomen suum impertitus est, ex Abbate Lerinensi Arelatensis Ep. Unde Ins. Gallis raro Lerin, saepius S. Honore de Lerin, vel l'Isle de S. Honorat dicitur. Circuitu patet 2. mill. pass. puteum vel fontem aquae dulcis habet, plana est et oblonga, miti et salubri gaudens caelo, frumenti, vini, cuniculorum, pinuum, palmarum, olearum, lauri, cupressorum, myrtorum, lentiscorum et genistarum, florum ac herbarum fragantium ferax, pisce marino et fluviatili abundans. Rudera ibi antiqui opp. Vergoani, cuius Plin. meminit. l. 3. c. 6. Hodie in medio ins. Basilica S. Mariae et templum maius S. Honorati: in latere ins. ad Mer. scabris rupibus turris imposita est, quâ velut arce Monasterium clauditur Ab hac Lero 600. pass. circiter freto Foro-Iuliense dicto, dividitur, ac lerino duplo maior est. Antipoli adversa, de qua vide in voce Lero. Ad Lerinense monaster. in sinu maris inter caput Rubeum Cap Rous, et Caput Galupe Cap Garoppe, pertinent maritima castella, Neapolis la Napole, prius Avenionetum dicta: et interfluente Cyano Siagne, amne torrente ac piscoso, Canoa Canes, olim castellum Marcellinum, post circa A. C. 1132. Castrum Francum nuncupata: in vertice collis Villa ver. nunc Muginum Mogins, et Vallis aurea proxima Antipole Valaurie.